Krajobraz wokół skalisto-pustynny. Rozglądasz się, cisza. Cisza…? Jakiś szmer… niewyraźny. Zdawało Ci się… Szumi coś jednak, pomrukuje… Wytężasz wzrok – plama czerwona krwi. Płomień raczej. Nie lękasz się? Podchodzisz? Dotykasz. Ożywiasz. LAWA WULKANICZNA. Żywioł nad żywioły. I jak Woda, i jak Ogień, i jak Ziemia. Jak Powietrze także…
Zachwyca Cię! I zadziwia! Jej siła - nie ważysz się poddać – to potęga. Już wiesz, bać się trzeba. Porwie, uniesie, rozpali i zabierze ze sobą. Cofasz się jednak. Szukasz ratunku? Nie ochładzaj jej, bo… zastygnie. I nic już.
Nic? Wspomnieniem pozostanie… najcudowniejszym…